Avaniya Tebatî
Kürtçe’de “edilgen çatı”dır. İngilizce’de bunun karşılığı “passive voice”tur.
Bir cümlenin aktif
kullanımında yüklemi yapan bellidir ve özne olarak adlandırılır. Pasif
kullanımında ise özne yüklemden etkilenir. Ayrıca eylemi yapanın, yani öznenin
bilinmediği veya önemli olmadığı durumlarda pasif kullanılır.
Kürtçede edilgen çatı “hatin” fiiliyle kurulur.
Hemen bir örnekle
açalım, daha sonra tek tek farklı zamanlarda edilgenlik nasıl kurulur onu
görelim.
Min pirtûk xwend. (Ben
kitap okudum.)
Pirtûk hat xwendin. (Kitap okundu.)
A)
Avaniya Tebatî (DEMA NIHA)
Edilgen çatının şimdiki
zamanında hatin=> “tê/tê-n”e
dönüşür.
Eğer nesnemiz (sözde
özne) tekilse “tê”, çoğulsa “tên” kullanılır. Esas
fiilimiz her zaman mastar haliyle kullanılır.
*Kinc tê dirûtin. (Giysi dikiliyor.) çoğul olsaydı; Kincên tên dirûtin.
(Giysiler dikiliyor.)
*Xanî tê avakirin. (Ev inşa ediliyor.)
*Sêv tê xwarin. (Elma yeniliyor.)
Peki olumsuz yapmak istersek ne yapacağız? O zamanda tê ve tên yerine nayê veya nayên kullanacağız.
*Kinc nayê dirûtin. (Giysi dikilmiyor) çoğul
olsaydı; Kincên nayên dirûtin. (Giysiler dikilmiyorlar.)
*Xanî nayê avakirin.
(Ev inşa edilmiyor.)
*Sêv nayê xwarin. (Elma
yenilmiyor.)
!!!!
Şayet kişilere göre çekecek olursak şöyle olur;
Ez têm dîtin. (Görülüyorum.)
Tu têyî vexwendin. (Davet ediliyorsun.)
Ew tê dîtin. (Görülüyor.)
Em tên pêşwazîkirin. (Karşılanıyoruz.)
Hûn tên vexwendin. (Davet ediliyorsunuz.)
Ew tên pêşwazîkirin. (Karşılanıyorlar.)
*Yukarıdaki cümlelerde
şahıs zamirleri özne değil sözde özne durumundalar. Örneğin; görülüyorum derken gören
kişi “ben” değil, bir başkası ama belirtilmemiş. Hatin fiilini şimdiki
zamanda, kişi zamirlerine göre çekiyoruz. Olumsuzuysa sırasıyla; nayêm, nayêyî, nayê, nayên, nayên, nayên
şeklindedir.
B)
Avaniya Tebatî (DEMA BÊ)
Edilgen çatının gelecek
zamanında “hatin” => “bê/bên”
ya da “were/werin”e dönüşür. İki kullanım da doğrudur. Ek olarak,
gelecek zaman edatı dê kullanılır.
Nesnemiz(sözde özne)
tekilse; bê ya da were, çoğulsa bên ya da werin
kullanırız. Esas fiilimiz mastar halinde kullanılır.
Örnekler;
*Kovar dê bê çapkirin. (Dergi basılacak) ya da
Kovar dê were çapkirin.
*Dar dê bê çandin. (Ağaç dikilecek.) / Dar dê were çandin.
*Çêlek dê bê dotin. (İnek sağılacak.) /Çêlek dê were dotin.
*Rojname û kovar dê bên/dê werin xwendin. (Gazete ve dergi okunacak.)
Olumsuz
Edilgen çatının gelecek
zamanında olumsuzluk anlamı vermek için “neyê/neyên”
kullanılır. Sözde özne tekilse neyê, çoğulsa neyên.
Örneğin;
Kovar dê neyê çapkirin. (Dergi basılmayacak.)
Rojname û kovar dê neyên xwendin. (Gazete ve dergi
okunmayacak.)
C)
Avaniya Tebatî (Dema Boriya Têdeyî)
Di’li geçmiş zamanın
edilgen çatısında “hatin” => “hat/hatin”a
dönüşür. Sözde öznemiz tekilse “hat”, çoğulsa “hatin”
kullanırız. Esas fiil, diğerlerinde olduğu gibi mastar halindedir.
Örneğin;
Rojname hat belavkirin. (Gazete dağıtıldı.)
Rojname û Kovar
hatin belavkirin. (Gazete ve dergi
dağıtıldı.)
Olumsuzluk;
Edilgen çatının di’li
geçmiş zamanında, olumsuzluk anlamı vermek için “nehat/nehatin” kullanılır. Sözde özne tekilse nehat, çoğulsa
nehatin.
Örneğin;
Rojname nehat belavkirin. (Gazete dağıtılmadı.)
Rojname û Kovar
nehatin belavkirin. (Gazete ve dergi
dağıtılmadı.)
D)
Avaniya Tebatî (Dema
Boriya Dûdar)
Miş’li geçmiş zamanın
edilgen çatısında “hatin”=> “hatiye/hatine”ye dönüşür. Sözde özne tekilse
hatiye, çoğulsa hatine kullanılır. Esas fiilimiz, mastar halindedir.
Örneğin;
Kinc hatiye şûştin. (Çamaşır yıkanmış.)
Stran hatiye guhdarîkirin. (Şarkı dinlenmiş.)
Mevanên hatine pêşwazîkirin. (Misafirler
karşılanmış.)
Olumsuzluk;
Mişli geçmiş zamanın
edilgen çatısında olumsuzluk “nehatiye/nehatine”
ile sağlanır. Sözde özde tekilse nehatiye, çoğulsa
nehatine kullanılır.
Örneğin;
Kinc nehatiye şûştin. (Çamaşır yıkanmamış.)
Stran nehatiye guhdarîkirin. (Şarkı
dinlenmemiş.)
E)
Avaniya Tebatî (Dema Boriya Berdest)
Şimdiki zamanın
hikayesinin edilgen çatısında “hatin”=> “dihat/dihatin”a dönüşür. Sözde özne
tekilse
dihat, çoğulsa dihatin kullanırız.
Örneğin;
Peyam dihat şandin. (Haber gönderiliyordu.)
Kinc dihat raxistin. (Çamaşır seriliyordu.)
Mêvanên dihatin birêkirin. (Misafirler
yolculanıyordu.)
Olumsuzluk
Şimdiki zamanın
hikayesinin edilgen çatısında olumsuzluk;
“nedihat/nedihatin” ile sağlanır. Sözde özne tekilse nedihat; çoğulsa
nedihatin kullanılır.
Örneğin;
Peyam nedihat şandin. (Haber
gönderilmiyordu.)
Mêvanen nedihatin hatin. (Misafirler
gelmiyordu.)
F)
Avaniya Tebatî (Raweya Bilanî)
Bir şeyin yapılmasını
istediğiniz durumlarda kullanılır. “hatin” => bê/bên” ya da “were/werin”e
dönüşür. Ardından da mastar halindeki esas fiilimiz gelir.
Örneğin;
Bila
pirtûk bê/were weşandin. (Kitap
yayınlansın.)
Bila
kincên bên/werin şûştin.
Olumsuzluk;
Olumsuzluk durumunda “neyê/neyên” kullanılır. Sözde özne tekilse
neyê, çoğulsa neyên.
!!Dema bê ile
karıştırılmasın! Hatırlatma: Dema bê’de “dê”
edatı da kullanılıyordu.
**Yaptığım şey oldukça amatör bir iştir, eleştiride bulunurken bunu göz önünde bulundurursanız sevinirim. Hatalı anlatım söz konusuysa; berfdimsk@gmail.com ‘a mail atabilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder