Türkçede şimdiki zaman üst başlığında iki ayrı haber kipiyle karşılaşırız;
geniş zaman(-r, -ar, -er) ve şimdiki zaman (-iyor, -ıyor). İngilizcede de bu
ayrım söz konusudur; simple present tense ve present continuous tense şeklinde.
Kürtçeye baktığımızdaysa, şuan yaşanan veya rutinlik arz eden bir olayı ve
durumu anlatan haber kipi tektir; Dema Niha. Bu şekilde, anlama göre
(kullanılan zaman belirteçlerine dikkat ederek), hem rutin bir durum/olay (geniş zaman), hem
de o anda yaşanan bir durum veya olay (şimdiki zaman) anlatılabilir.
*Kürtçede şimdiki zamanı belirtmek için ‘di’ öneki kullanılır. Yardımcı fiilin bulunmadığı durumlarda, -di fiilin başına getirilir ve sonuna da bitişik şekilde zamir eki (-im / - î / -e/ -in / -in/ -in ) eklenir.
*Şimdi, yardımcı fiil barındırmayan fiillerden birkaç örnek görelim:
Örnek 1:
Kirîn
(Satın
almak)
Ez dikirim. (Ben satın
alıyorum.)
Tu dikirî. (Sen satın
alıyorsun.)
Ew dikire. (O satın
alıyor.)
Em dikirin. (Biz satın
alıyoruz.)
Hûn dikirin. (Siz satın alıyorsunuz.)
Ew dikirin. (Onlar satın
alıyorlar.)
